Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sözləşmə — «Sözləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sözləşmək — f. 1. Bir birilə danışıb razılığa gəlmək, razılaşmaq, müəyyən qərara gəlmək; qərarlaşmaq. Elçilər sözləşib evə qayıdırlar. Qurbanquluya xəbər verirlər ki, ona bir qız almışlar. T. Ş. S.. <Babəklə Cavidan> sözləşdilər, səhər açılanda Babək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
malakəlam — ə. sözlə ifadə edilə bilməyən, təsviri mümkün olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mücadilə — ə. sözləşmə, çəkişmə, mübarizə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münaze’ — ə. sözləşmə, mübahisə etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müttəhidülqövl — ə. sözləri bir olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənaqüz — ə. sözlərin bir birinə uyğun gəlməməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xeyrülkəlam — ə. sözlərin ən yaxşısı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bir — say. 1. 1 rəqəmi ilə işarə olunan sayın adı, miqdar saylarının ilk vahidi. Üçdən bir çıxmaq. Beşin üstünə bir gəlmək. // Miqdarca tək. Bir cilddən ibarət kitab. 2. Zərf mənasında. Bir yerdə, birgə, birlikdə. Çörəyi bir yedik. 3. Sif. mənasında.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
